Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

το γράμμα που διάβασαν τρεις, κι ένας εκείνος, τέσσερις.

Το βρήκα στον υπολογιστή μου "τυχαία". Μετά από 14 σελίδες επί 2-3 φορές στο κλέβω και στο βάζω εδώ. Κρατάω μόνο τις υπογραμμίσεις μου. Για να σε βασανίσω λίγο λιγότερο. Για να θυμάσαι πάντα πως δεν είμαστε παρά ένα με τη μάζα. (και πως σ αγαπώ, ω! μα πόσο σ αγαπώ)


Εγώ στο παρίσι θυμάμαι 2 ερωτευμένους ανθρώπους... που ήταν τα πάντα ο ένας για τον άλλον... 
Είχες φτάσει μάλιστα στο σημείο κάποια στιγμή να μου πεις ότι με αγαπάς πιο πολύ και από τη μουσική... 
Τωρα εχω καταντησει να ζηλευω και τη μουσικη και το πιανο... Το πιανο χαιδευεις, το πιανο βλεπεις στον υπνο σου... Το πιανο το πιανο το πιανο... Ποτε δε σου ειπα οτι θελω να μπω αναμεσα στη σχεση σου με αυτο..


Σκέφτομαι ότι θα φύγω στην αγγλία και μου κόβεται η ανάσα...
Δεν περνάω καλά μακρυά σου..


Μην πέφτεις τόσο χαμηλά στα ματια μου δεν το θέλω... Δε μου αρέσει και δεν αξίζει.. Πριν φύγεις για τα κύθηρα λέγαμε για την εκδρομή που θα πάμε.. Μου είπες μάλιστα να πάμε και ελεύθερο και να κάνουμε έρωτα στη θάλασσα...


Τόσο ελαφρά κάνεις κάτι που ξέρεις το πόσο πόνο θα μου προκαλέσει.
Κάθε φορά λέω δεν μπορεί να συμβεί κάτι άλλο... Δεν μπορεί να με πληγώσεις παραπάνω... Και όμως πάντα εκπλήσσομαι...
Λες και είμαι κάποιος τυχάρπαστος που απλά πέρασα από τη ζωή σου...


Θα σε έχω ενοχλήσει τόσο πολύ μέχρι τις 16 σεπτεμβρίου που θα σου φανεί τουλάχιστον ανακουφιστικό το ότι θα φύγω....
Μην ανησυχείς, όταν θα φύγω στην Αγγλία θα πεις ένα μεγάλο ουφ ανακούφισης... Αλλά συγνώμη που μένουν ακόμα 2 μήνες παρά 2 μέρες... Θα πρέπει να το υποστείς. Ξέρεις κάτι, είσαι πολύ γελοίος.

Απλά παίρνω την απόσταση μου και σου αφήνω το χώρο σου. Δεν είναι κάτι μεγαλειώδες αυτό που κάνω. Αλλά είναι κάτι ειλικρινές.
Αν μπορείς άκουσε αυτό το τραγούδι... Συγνώμη αν σε αναγκάζω να υποστείς τις μουσικές μου επιλογές απλά αυτό το τραγούδι με ακολουθεί τους τελευταίους μήνες και θα ήθελα να το ακούσεις...


Εντάξει ματάκια μου, μπορείς να ζήσεις μακρυά μου... Το κατάλαβα... Είμαι όμως διαθέσιμος για να με εκμεταλλευτείς και άλλο όσο θες... Σε αφήνω... Κάντο...

Είσαι ήρεμος τουλάχιστον εκεί που είσαι? Εγώ αυτό θέλω


Γιατί τώρα δε νομίζω ότι αισθάνεσαι τίποτα άλλο παρά πίεση από μένα... Αυτό θες να αισθανθείς...


Μόλις γύρισα σπίτι... Είναι 4 το πρωί...Είναι σπουδαίο πράγμα οι φίλοι


Απλά ξέρεις κάτι, είναι κάτι στιγμές που αισθάνομαι τόσο πολύ την ανάγκη να κάνουμε έρωτα...


Μάλλον ο έρωτας μας ήταν μικρός. Και κοντός. Αλλά σίγουρα όχι άσχημος


Σου εύχομαι να βρεις κάποιον που θα ακούει καλύτερη μουσική από τη δικιά μου..


Σε είδα στο ζου και ήμουν χάλια... Και εσύ το έβλεπες.. Και καταλάβαινες γιατί... Έβλεπα την ευτυχία μου τόσο κοντά και δεν με άφηνες να την αγγίξω... Σε έβλεπα και καταλάβαινα το πόσο πολύ σε θέλω..

Ξέχασες ποιος είμαι εγω... Ξέχασες πώς ήμαστε κάποτε... Σε ξέρω τόσο καλά... Με ξέρεις τόσο καλά....


Δεν έχω πια καμία αρμοδιότητα σε σχέση με εσένα... Κανένα λόγο πάνω σου... Αλλά εις μνήμην πάρε μία συμβουλή... Μη χαραμιστείς... Μη χαραμίσεις ούτε το μυαλό σου, ούτε το σώμα σου, ούτε την ψυχή σου... Δεν ξέρω αν αυτά τα 3 κοστίζουν ακριβά αλλά για μένα αυτά τα 3 συνθέτουν κάτι που αγαπώ πραγματικά. Κάτι που θα ήθελα για πάντα κοντά μου...


Πόσα πράγματα έλεγες κάποτε... Πόσα πολλά... Αλλά όπως λες και εσύ... φασόλια... τα ζήταγε η στιγμή φαίνεται...


''είσαι τα πάντα για μένα, τίποτα λιγότερο''  Είναι 27 Αυγούστου... Τη γαμάω την αξιοπρέπει για σένα.. Θα έρθεις στην Αγγλία μόνο αν μπορέσω να διατηρήσω το φιλικό επίπεδο στη σχέση μας... Είσαι έως και άρρωστα παράλογος... Καληνύχτα.


Ίσως κάποτε διαβάζεις αυτό το γράμμα και γελάς. Είσαι η ευτυχία μου. Είσαι τα μάτια μου και η αναπνοή μου. Ελπίζω να είσαι εντάξει με τη ζωή σου. Να σε γεμίζουν όλα τα άλλα που κάνεις και να κουκουλώσεις καλά κάθε σου συναίσθημα. Αλλά να θυμάσαι το εξής. Έχουμε περάσει τόσο δύσκολα οι 2 μας... Τόσες δύσκολες στιγμές που όλο αυτό που συμβαίνει σίγουρα δεν είναι το δυσκολότερο... Για μένα τουλάχιστον... Σε αγαπάω... Πάντα... Αλλά δε φαντάζεσαι πόσο πονάω που έχουμε να φιληθούμε από τις 26 ιουλίου...

Συγνώμη για τα λάθη που θα έχει το γράμμα.. Συντακτικά και ορθογραφικά… Αλλά ό,τι γράφω δεν το ξαναδιαβάζω…




2 σχόλια:

  1. Κι ας είμαι ένας στους τέσσερις διαβάζω και ξανα-αναρριγώ γιατί "Μάλλον ο έρωτας μας ήταν μικρός. Και κοντός. Αλλά σίγουρα όχι άσχημος"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "σου εύχομαι να βρεις κάποιον που να ακούει καλύτερη μουσική από τη δικιά μου" είπε. Εγώ θα τον παντρευόμουν με κάτι τέτοια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή