Η αγάπη όταν πεθάνει γίνεται κατσαρίδα.
οι κατσαρίδες στους υπονόμους είναι η έσχατη μορφή της αγάπης για να διαφυλάξει κάτι ελάχιστο από την ακεραιότητά της. Δεν είναι μια αφελής μεταμφίεση, καθώς λέγεται πως οι κατσαρίδες επιβιώνουν και μετά από πυρηνική καταστροφή. Έτσι καμουφλαρισμένη λοιπόν η αγάπη, (ή ότι έχει μείνει από αυτή) επιδιώκει να μπει ξανά στο σπίτι σου και κρύβεται στη γωνία πίσω από το πλυντήριο. Απώτερο σκοπό έχει να μαγαρίσει όλα σου τα πράγματα, λες και δεν το'χει κάνει ήδη αρκετά με την προηγούμενη μορφή της. Οι γυναίκες ουρλιάζουν όταν βλέπουν τις αγάπες-κατσαρίδες γιατί προφανώς τους θυμίζουν κάτι εσώτερες κραυγές που αφήνει μια καρδιά καθώς σπάει (sicK). Οι άντρες στ'αρχίδια τους. Ωστόσο, πολλές φορές η κατσαρίδα δεν προλαβαίνει καλά καλά να ξεμυτίσει απ'τον υπόνομο και γίνεται λιώμα (αυτό ονομάζεται δικαιοσύνη) κάτω από αποφασιστικές σόλες. Μετά συνήθως τα απομεινάρια τα τρώει η ηλεκτρική σκούπα και τα χνάρια της εξαφανίζονται με χλωρίνη. Έτσι απλά, η αγάπη πνέοντας τα λοίσθια, αφήνει ένα τελευταίο "κρατς" που δεν το λες και κύκνειο άσμα. Κάτω απ'το σιφόνι βέβαια το παρτυ συνεχίζεται. Αγάπες που πέθαναν ολοένα και πληθαίνουν τον αριθμό των σιχαμερών ζωυφίων, αλλά γι'αυτό υπάρχει το teza
Βλέπετε, οι άνθρωποι θέλουν να ξεχνούν τις τελειωμένες αγάπες ίσως γιατί έστω και στην έσχατη, γλοιώδη μορφή τους, αυτές έχουν ακόμα φτερά.
Κι επίσης γιατί μπορούν
-εξαιτίας κάποιας διεστραμμένης αναμφισβήτητα και ανεξήγητης δύναμης-
μπορούν ακόμα,
να σε ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΟΥΝ.
οι κατσαρίδες στους υπονόμους είναι η έσχατη μορφή της αγάπης για να διαφυλάξει κάτι ελάχιστο από την ακεραιότητά της. Δεν είναι μια αφελής μεταμφίεση, καθώς λέγεται πως οι κατσαρίδες επιβιώνουν και μετά από πυρηνική καταστροφή. Έτσι καμουφλαρισμένη λοιπόν η αγάπη, (ή ότι έχει μείνει από αυτή) επιδιώκει να μπει ξανά στο σπίτι σου και κρύβεται στη γωνία πίσω από το πλυντήριο. Απώτερο σκοπό έχει να μαγαρίσει όλα σου τα πράγματα, λες και δεν το'χει κάνει ήδη αρκετά με την προηγούμενη μορφή της. Οι γυναίκες ουρλιάζουν όταν βλέπουν τις αγάπες-κατσαρίδες γιατί προφανώς τους θυμίζουν κάτι εσώτερες κραυγές που αφήνει μια καρδιά καθώς σπάει (sicK). Οι άντρες στ'αρχίδια τους. Ωστόσο, πολλές φορές η κατσαρίδα δεν προλαβαίνει καλά καλά να ξεμυτίσει απ'τον υπόνομο και γίνεται λιώμα (αυτό ονομάζεται δικαιοσύνη) κάτω από αποφασιστικές σόλες. Μετά συνήθως τα απομεινάρια τα τρώει η ηλεκτρική σκούπα και τα χνάρια της εξαφανίζονται με χλωρίνη. Έτσι απλά, η αγάπη πνέοντας τα λοίσθια, αφήνει ένα τελευταίο "κρατς" που δεν το λες και κύκνειο άσμα. Κάτω απ'το σιφόνι βέβαια το παρτυ συνεχίζεται. Αγάπες που πέθαναν ολοένα και πληθαίνουν τον αριθμό των σιχαμερών ζωυφίων, αλλά γι'αυτό υπάρχει το teza
Βλέπετε, οι άνθρωποι θέλουν να ξεχνούν τις τελειωμένες αγάπες ίσως γιατί έστω και στην έσχατη, γλοιώδη μορφή τους, αυτές έχουν ακόμα φτερά.
Κι επίσης γιατί μπορούν
-εξαιτίας κάποιας διεστραμμένης αναμφισβήτητα και ανεξήγητης δύναμης-
μπορούν ακόμα,
να σε ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΟΥΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου