Λίγα λόγια για τα χρυσόψαρα

-Τα χρυσόψαρα χτυπάνε τη μουσούδα τους στη γυάλα.
-Δεν ήξερα πως τα χρυσόψαρα έχουνε μουσούδα.
-Είναι αυτό το μικρό κενό κάτω από τα μάτια τους, σαν αρχή ενός σωλήνα που καταλήγει στ'άπειρο, μόνιμα διερωτώμενο.
-Σιγά τις απορίες των χρυσόψαρων!

-Κι όμως αναρωτιούνται που βρήκες την ασχήμια σου.
-Φταίει η παραμόρφωση της επιφάνειας της γυάλας.
-Κι αναρωτιούνται γιατί αναβοσβήνει συνέχεια ο ήλιος. Τι μετανιώνει;
-Φταίει που σβήνει το φως σαν φεύγει κάποιος.
-Όχι, φταίει που φλυαρείς κι όταν σωπαίνεις. Κραυγαλέα σήματα μορς για όποιον τυχαίνει περαστικός.
-Τι ξέρουν τα χρυσόψαρα από φλυαρία;;
-Ό,τι κι εσύ από λευτεριά!
-Τα δίνω όσο όσο για έναν ακόμη κάκτο.
-Οι κάκτοι είναι για τα κορίτσια.
-Για τα κορίτσια είναι τα χρυσόψαρα. Για τα αγόρια οι γυάλες τους.
-Και οι κάκτοι για ποιον είναι;
-Για όποιον μπορεί να τους φιλήσει.

   Αργότερα μάθαμε πως τα χρυσόψαρα δεν ζουν άνετα σε λιγότερο από 30 λίτρα νερού έκαστο. Μην αγοράζετε χρυσόψαρα. Δεν θα κοιμάστε τα βράδια από το άγχος της αιχμαλωσίας τους.